Właściwości rękawic dzianinowych



Rękawice dzianinowe - w zależności od materiału, z którego zostały wykonane, mogą być przeznaczone
do różnego rodzaju prac:
• Rękawice wykonane z poliamidu i/lub poliestru stosuje się w przemyśle motoryzacyjnym oraz przy lekkich pracach montażowych i porządkowych,
• Rękawice bawełniane stosowane są w pracach monterskich i sortowniczych,
• Rękawice stylonowe mogą znaleźć zastosowanie np. w przemyśle spożywczym przy kontakcie z żywnością (proces patroszenia drobiu, porcjowanie mięsa itp.),
• W wypadku ryzyka przecięcia skóry (przemysł samochodowy, szklarski, elektroniczny) stosuje się rękawice dziane z Kevlaru®(nazwa zastrzeżona DuPont), przędzy Twaron®(nazwa zastrzeżona Teijin Aramid).

Rękawice dzianinowe mogą być stosowane również jako wkłady do innych rękawic, zapewniając dodatkowe własności: ocieplające, antyprzecięciowe, chroniące przez wysoką temperaturą itp.

Należy pamiętać, że o właściwościach produktu końcowego decydują zarówno własności włókna surowcowego, jak również sposób łączenia włókien.
Podstawowe rodzaje splotów tkackich:
• prosty - najprostszy rodzaj splotu. Charakteryzuje się wytrzymałością.
• twill - charakteryzuje się przestrzenną strukturą uzyskaną dzięki specjalnemu diagonalnemu przeplotowi włókna. Ze względu na charakterystykę procesu tkania, posiada przednią i tylną stronę
• satyna - charakteryzuje się dużą gładkością i połyskliwością. Uzyskany materiał sprawia wrażenie bardzo miękkiego a zarazem wytrzymałego

Podstawowym rodzajem splotu dziewiarskiego jest trykot. Powstaje gdy nitka tworzy otwarte lub zamknięte
oczka w dwóch sąsiednich kolumienkach przechodząc w poszczególnych rządkach.
Popularne rodzaje trykotu to :
• Trykot gładki - bez różnic pomiędzy prawą a lewą stroną - powierzchnia mało rozciągliwa,
• Utkanie belkowe - zapewniające wysoką rozciągliwość, stosowane w ściągaczach,
• Interlock - dwie utkane razem powierzchnie ściągaczowe, ścisłe i mniej rozciągliwe w porównaniu do utkania belkowego,
• Frotte - zastosowanie dwóch nitek w każdym oczku, w tym jednej dłuższej tworzącej pętelkę.

Właściwości izolacyjne zależą od wyglądu włókna i objętości powietrza. Tkaniny zawierają 60-70% powietrza,
trykot 80-90%.

    Materiały stosowane w produkcji rękawic dzianinowych i tkaninowych
  • Bawełna - jest celulozowym włóknem naturalnym uzyskiwanym od prawie 5000 lat z subtropikalnych roślin i używanym do produkcji odzieży. Roślina ta może być uprawiana na dużych powierzchniach uprawnych i jest bardzo wydajna. Obecnie bawełnę zbiera się i przerabia głównie przy pomocy maszyn.
    Odzież z bawełny nie filcuje się, jest wytrzymała, przyjazna dla skóry i odporna na ciepło. Charakteryzuje się ona absorpcją wilgoci, jest wytrzymała na rozdarcia i przetarcia oraz łatwa w pielęgnacji. Bawełna wykazuje się niewielką elastycznością i dlatego szybko się gniecie. Jest jednak łatwa w prasowaniu. Można ją doskonale
    farbować i wybielać. Bawełna prawie że nie zatrzymuje ciepła i dlatego jej włókna doskonale nadają się do
    produkcji odzieży letniej.
    Szczególnie wysoką jakością odznacza się bawełna "czesana" lub "super czesana", której krótkie włókna usuwane są w procesie wyczesywania. Włókna tej bawełny są szczególnie delikatne i równomierne. Jakość bawełny można podwyższyć również w procesie merceryzacji. W tym celu bawełnę poddaje się działaniu zimnego ługu sodowego pod napięciem: jej włókna stają się bardziej delikatne, równomierne i wytrzymałe oraz nabierają pięknego połysku, którego nie tracą nawet podczas prania.
  • Wełna - jest włóknem pochodzenia zwierzęcego; dostarczają jej głównie owce. Ale uzyskuje się ją również od wielu innych zwierząt. Istnieją różnorodne rodzaje wełny, różniące się między sobą długością, grubością,
    połyskiem i stopniem skręcenia ich włókien. Włosie wełny posiada łuszczącą się warstwę, która zapewnia mu wymienione poniżej właściwości. Warstwa ta może jednak być również przyczyną tego, że przy nieprawidłowej pielęgnacji ubrania z wełny mogą się filcować. W wyniku oddziaływania wilgoci i ciepła pojedyńcze włókna składają się na siebie i nie mają możliwości powrotu do pierwotnego stanu.
    Końcówki łusek pełnią zatem funkcję haczyków. Proces filcowania się wełny jest wykorzystywany w celu produkcji lodenu. W wyniku naruszenia struktury włókien na tkaninie wełnianiej mogą powstawać tak zwane zmechacenia, nazywane również pillingiem. Tego rodzaju zmochacenia można jednak bezproblemowo usunąć przy pomocy maszynki do pielęgnacji ubrań z wełny.
  • Wiskoza - naturalne włókno sztuczne, składające się głównie z celulozy i wytwarzane przemysłowo. (Proces wytwarzania wiskozy: zawiesisty roztwór zawierający ksantogenian celulozowo-sodowy zostaje wtłoczony przez drobne dysze do płynnego roztworu przędzalniczego, w którym zastyga).
    Wysoki stopień czystości i równomierna struktura uzyskanego włókna sprawiają, że można je w różny sposób
    przerabiać i wykorzystywać do produkcji innych produktów. Wiskoza posiada doskonałe higieniczne, antyseptyczne
    i farbujące właściwości, dzięki którym jej desenie i barwy są niezwykle naturalne.
  • Akryl - tkanina polimerowa, zawierająca co najmniej 85% poliakrylonitrylu.
    Tkaniny akrylowe i poliakrylowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością na rozciąganie, niską chłonnością wody oraz miękkością. Wykazują odporność na olej, większość substancji chemicznych oraz są odporne na uszkodzenia spowodowane bezpośrednim nasłonecznieniem.
  • Poliester - syntetycznie wyprodukowane włókno chemiczne o różnorodnych właściwościach,
    przetwarzane głównie na mieszane włókna. W zależności od zastosowania stosuje się różne proporcje mieszanek z
    bawełną, wełną lub wiskozą. Włókna poliestru charakteryzują się niską chłonnością wilgoci, co powoduje, że szybko wysychają. Poliester to lekki, łatwy w pielęgnacji, nie zmieniający formy, stabilny materiał, który się nie gniecie.
  • Poliamid (PA) - Nylon- grupa mocnych i wytrzymałych tkanin syntetycznych. Wykazuje wysoką odporność chemiczną na oleje, tłuszcze i benzynę. Kolejną zaletą jest niska ścieralność wysoka odporność na rozciąganie oraz stabilność rozmiarowa również w zmiennej temperaturze. Jednym z częściej spotykanych rodzajów poliamidu jest nylon.
  • Kevlar® / Twaron® - nazwy handlowe polimeru z grupy poliamidów. Materiał charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością mechaniczną na rozciąganie. Wykazuje odporność na działanie rozpuszczalników organicznych.
    Włókno wykazuje się tak wysoką wytrzymałością dzięki sposobowi przędzenia. Inne zalety włókna to niepalność, odporność na zużycie, nie przewodzenie prądu elektrycznego, odporność na przecięcie oraz wysoką temperaturę.
    Materiał wykazuje niską kurczliwość, ulega zwęgleniu pomiędzy 425 a 475oC, nie topi się, a także nie pali się bez dopływu substancji palnej - następuje proces samogaśnięcia.
    Rękawice wykonane z tego materiału wykazują 3 razy wyższą odporność na przecięcie w porównaniu
    do rękawic bawełnianych i 5 razy wyższą odporność na przecięcie w porównaniu do rękawic skórzanych.
    Kevlar® i Twaron® posiadają prawie identyczną budowę fizykochemiczną. Kevlar® jest nazwą zastrzeżoną
    firmy DuPont®, Twaron® to nazwa zastrzeżona firmy Teijin Aramid.